Zondagavond, bedtijd. Nog even knuffelen en op het moment dat je de slaapkamer binnenstapt, tref je een kind vol spanning aan. Twee waterige oogjes staren je vanuit bed aan.
“Mama, hoe gaat het allemaal precies morgen?
Praat iedereen weer door elkaar?
Lijken sommige stemmen via de laptop weer op een robot?
Lukt inloggen altijd?
Hebben we alles wel klaar liggen?”
En ga zo maar door.
Ik neem je mee in drie dingen die jij als ouder kunt doen om het thuisonderwijs in deze lockdown wat dragelijker te maken voor jouw (hoogsensitieve) zoon of dochter.
Levendige voorstelling van een mislukking
Veel hooggevoelige kinderen kunnen zich enorm levendig voorstellen wat er allemaal kan gebeuren als het inloggen niet zou lukken. Het blijft dan niet bij de gedachte: misschien lukt het inloggen niet. Nee, met gemak worden alle verbanden getriggerd die te maken hebben met een volledige schooldag, wat de juf of meester dan zegt en je niet kunt horen, of de leerkracht er dan last van heeft dat jij er niet bij bent en van alles gaat proberen waardoor de rest ook moet wachten, of je gemist wordt door jouw vrienden of vriendinnen, hoe het ook alweer allemaal ging dat online les krijgen, hoe het dan moet met het schoolwerk dat gemaakt moet worden en waar de instructie dan voor gemist wordt, en, en, en, en… het is je wel duidelijk denk ik. Binnen een fractie van een seconde wordt er een luik opengetrokken aan verbindingen, associaties en allemaal dingen die dus samenhangen met wel/niet kunnen inloggen. Dat kan enorm overweldigend zijn als je al best gespannen bent voor iets nieuws van de volgende dag.
Erkennen van gevoelens
Belangrijk is dat jij als ouder er voor je kind bent op dat moment. Blijf weg van het ontkennen van de emoties. Voor jouw kindje zijn ze namelijk wel enorm spannend, voelt het zich echt niet fijn of is het zelfs angstig.
Door erkenning laat jij merken dat je er bent en dat je echt ziet en hoort dat jouw kind even aandacht nodig heeft, of troost nodig heeft. Sluit aan bij wat jij hoort en ziet gebeuren, zo kan jouw kind wat meer gaan ontspannen. Ik zal hier nog eens een apart blog over schrijven (ik kan er een boek over schrijven), maar de essentie is voor nu belangrijk: zorg dat je er echt bent voor je kind en vang het op. Slik oplossingen op het puntje van jouw tong in, zolang er niet om wordt gevraagd.
Yes, het inloggen is gelukt!
Bij het ontbijt knipoog je eens veelbetekenend naar elkaar. De spanning hangt voelbaar in de lucht. Jullie gaan het samen doen. Jij begint zelfs echt naast jouw kind achter de laptop en op zijn of haar teken kun je wat meer afstand nemen, terwijl je fijn in de buurt blijft.
Het gaat goed. Natuurlijk verliep het inloggen soepel. Dat hadden jullie immers in het weekend al 2x geoefend. De leerstof is ook het probleem niet. Nooit eigenlijk, en toch… omdat het online zo anders is, geeft dat toch spanning bij jouw hooggevoelige kindje. Want ja, verandering.
De online instructie zit er bijna op. Het ging enorm goed, al zeg je het zelf. Je hebt jouw kindje steeds vaker zijn of haar vinger zien opsteken, zelfs al wat horen zeggen nadat jij niet hebt hoeven helpen met de microfoon aan en uit zetten en het schoolwerk ging eigenlijk best prima.
Dat was dat dan. Toch?
Oei, toch nog ontploffingsgevaar
Niets is minder waar, blijkt de rest van de middag. Hoog ontploffingsgevaar. Dingen die normaal tot ontspanning leiden, zorgen nu ineens voor de ene woede uitbarsting na de andere. Samen spelen met broer of zus is een brug te ver. Hoe kan dat toch?
Veel nieuws, dus een volle emmer
Hooggevoelige kinderen nemen enorm veel waar. En in zo’n nieuwe situatie als thuis via de computer leskrijgen, is zeker nieuw. Er is dus een heleboel dat binnenkomt bij jouw kind. De stemmen van de klasgenootjes en opa’s en oma’s die heel erg hun best doen, maar de microfoon niet kunnen vinden en er soms dwars doorheen komen. De stemmen klinken gek, het is soms ineens heel hard, en zeker niet netjes ombeurten. Een opdracht die normaal niet gemaakt hoeft te worden, of juist wel, maar nu dan weer wel… of juist niet. De meester die soms blijft hangen. En of dat dan zeer doet? Maar ook de leuke, grappige dingen die gebeuren. Want er is ook super veel om van te genieten als alles enorm binnenkomt.
En dat is dus precies wat het is: alles komt binnen. En wat binnenkomt, moet verwerkt worden voordat jouw kind het los kan laten. Je snapt, dat emmertje raakt sneller vol dan bij iemand die niet zo opmerkzaam is.
Komt er teveel binnen? Dan leidt dit tot het opbouwen van spanning, want jouw kindje kan het niet vliegensvlug naast zich neerleggen. Hooggevoeligheid wordt gekenmerkt door een diepe verwerking.
Dikke tip dus: zorg voor voldoende momenten waarop jouw kind even kan verwerken. Lekker naar buiten, bewegen, even kleuren of knuffelen. Jouw kind weet vast heel goed, waar het van kan ontspannen. Schrijf het samen eens op, op een rustig momentje van jullie twee. Dat helpt enorm en geeft houvast zodra jullie het hard nodig hebben.
Vanavond kan jouw kind lekker slapen
De dag zit er weer op. Jij bent bijna toe aan wat tijd voor jezelf (of voor het huishouden, of voor je baas, nu de kinderen op bed liggen). Met goed vertrouwen kan jouw hoogsensitieve kindje gaan slapen. Morgen gaat het ook vast weer lukken, mama is in de buurt en nu er overdag voldoende tijd is geweest om te ontladen is er voldoende ontspanning voor een goede nachtrust. (fingers crossed)
Toch nog aan het malen in bed? Lees dan mijn blog over hooggevoelige kinderen die ondanks succeservaringen blijven hangen bij een vervelende emotie. Klik op deze link.
.